جمعه ۳ نوامبر

وای که امروز جمعه بود و ما کار نمی کردیم

بالای پونصد بار تکرار کردیم که امروز روز کاری وووووووو ما کار نمی کنیم 

 

دیروز ساعت ۶ عصر رسیدیم خونه با ترس و لرز، چون قرار بود تو انگلیس طوفان بشه و من در حد مرگ می ترسیدم پروازمون کنسل بشه. به شدت وحشتناکی می خواستم برگردم خونمون

عموما به محض رسیدن به کشور مقصد و علیرغم اینکه همیشه خوش می گذره، من دوست دارم بگردم خونمون. سفر رو دوست دارم ولی دوست ندارم (خودم نفهمیدم فازم چیه شما هم سعی نکنید چون متوجه نخواهید شد)

لندن عالی و افتابی بود. هر کی می گه اینجا زیاد بارون نمیاد که برو لندن ببین چه خبر رو الان می تونم بزنم له کنم. چون شواهد نشون می ده که حتی لندن هم افتابیه وقتی اینجا شلنگ اب رو باز کردن رومون

همسر دیروز پشتش گرفته بود در نتیجه علیرغم پاشنه درد و پا درد وحشتناک دو سه روز اخیر، دلم نیومد بزارم از فرودگاه تا خونه رو رانندگی کنه و در نتیجه ۴۰ دقیقه هم رانندگی کردم تا خونه که البته بدون وقفه ذلف بر باد مده شجریان پلی شد و بسی لذت بردیم از رانندگی.

امروز می خواستیم بریم خرید و شام رستوران مورد علاقه من ولیییییی انقدر خوابمون می اومد که همه چی رو بعد از خوردن الویه ناهار کنسل کردیم و یکساعت و نیم خوابیدیم. 

بعد در حال تماشای دوازده خان هرکول عزیزم غذا خوردیم (Raclette عزیزتر از جانم). بعدش یه ظرف بزرگ چس فیل اماده کردم و فیلم دیدیم‌.

آقا آب دستتون بزارید زمین و Big Little Lies رو ببینید. یعنی لامصب خیلییییی خوب بود. البته که من عاشق The Undoing هم هستم. گویا هر چی از نیکل کیدمن تو فیلم ها خوشم نمیاد عاشق سریالهاش شدم. این دو سریال عالین عالی. 

چهارشنبه شب با پسر کوچیکه استاد شام رفتیم یه رستوران فنسی ایرانی. پیش غذا سالاد الویه و کشک بادمجون و میرزا قاسمی با سنگگ و بربری انتخاب کردیم و غذای اصلی من و همسر کوبیده و اونم جوجه کباب تند. غذاها کاملا به طبع انگلیسی ها تغییر داده شده بود، اینطوری که خوشمزه بود ولی کوبیده نبود. پیش غذاها ولی خوب بودند و البته کم سیر. 

فردا شب هم میریم پیش استاد چون قراره برامون ریزوتو قارچ درست کنه و از دوشنبه من وارد یه رژیم خیلی شدید می شم چون اندازه خرس شدم حقیقتا. تو زندگیم همچین وزنی نداشتم. باید باید یه کاری بکنم چون دارم دق می کنم. 

فعلا همینا تا بعد