بی تربیت کی بودم؟؟

دوستای قشنگمممممممم ببخشید این بنده حقیر رو که دوباره غیب شد

این مدت درگیر بودم یکم

اصلا یادم نبود تا کجا نوشتم، رفتم پست قبلی رو نگاه کردم 

تو این مدت رفتیم کنسرت استاد شجریان، که نگمممممم چقدر خوب بود اصلا دوای درد لامصب، با اینکه این سری آهنگهای خیلی معروفشون رو نخوندن ولی بازم عالی بود مخصوصا اون آخرش که آهنگ مرغ سحر رو خوندن. امیدوارم قسمت اونایی بشه که دوست دارن استاد رو. 

ولی همش دلم پیش مامان و بابا بود. پارسال که اینجا بودن قراربود بریم کنسرت استاد که متاسفانه کنسل شد. امیدوارم تو ایران کنسرت بزارن تا بتونم مامان و بابا رو بفرستم. 

استاد هم یه دور خیلی ریز ما رو سکته داد، چون دکتر فرستاد بودش آنژوگرافی و اینم که ترسو. پسر بزرگه اسپانیا تعطیلات تشریف داشتن، دختر خانومشون سواحل ایتالیا و ما رو پسر کوچیکه خبر کرد در حالیکه داشتن بار سفر می بستن به داداش جونشون ملحق بشن  خود استاد چیزی نگفته بود که ما نگران نشیم. ما هم فهمیدیم تموم برنامه هفتمون رو عوض کردیم تا همراهش بریم. البته همسر باید می رفت چون من باید مرخصی می گرفتم و خیلی فورس ماژور می شد. اون روز من رفتم دفتر و همسر رفت دنبال استاد. منم آماده باش که اگر خدایی نکرده مشکلی پیش اومد من سریع برم بیمارستان که خدا رو هزار مرتبه شکر بهش گفتن که قلبتون مثل قلب یه دختر ۱۴ ساله اس و هیچچچچ مشکلی نداری. من برای اون روز ناهار دست پیچ و سبزیجات و پلو رو پنج شنبه آماده کرده بودم و همسر جمعه صبح قبل بیمارستان برد گذاشت خونه استاد. دیگه از بیمارستان بردتش خونه و ناهار هم با هم خورده بودند و بعدش همسر رفت دفتر. شبش هم دوتایی رفتیم رستوران مورد علاقه مون.

البته خدایی پسر کوچیکه کلی بعدش از همسرتشکر کرده بود. ولی من همش پیش خودم می گفتم فایده بچه داشتن چیه که وقتی لازم داری نیستن و بازم تنهایی، البته عموما من از این افکار ندارم ولی فکر کنم حرصی شده بودم 

دوست جانمون که مریض شده بود رو یادتونه؟ شنبه ناهار دیدمشون و خدا رو شکر خیلی بهتر بودند، هم روحی  و هم جسمی. البته که باید تو آبان مجدد عمل بشه، تا روده رو پیوند بزنن، چون الان کیسه داره. دوباره ناهار اون رستوران مورد علاقه مون رفته بودیم روم به دیوار  اونا گفتن بچه دلش فلان رستو ان رو می خواد (که منو یاد چلوکبابی جوان می ندازه) ولی گفتن اگر شما نظری دارید بگید که منم گفتم  البته همسر بعدا شهیدم کرد که چرا گفتم، می گفت بچه در الویته منم گفتم بچه اس حالیش نیست ما باید به سمت رستوران خوب هدایتش کنیم 

دو هفته دیگه هم به سلامتی راهی خونه فک و فامیل شوهر هستیم  که الهی من قربونشون برمممممممم. داریم می ریم پنج روز پیش دختردایی جان همسر که بگیم و بخندیم و بخوریم. برای همتون یه فامیل شوهر اینطوری از ته ته دلم آرزو می کنم که داشتنشون ته خوشبختیه. البته که پیر شدیم و دق کردیم تا برسیم به این تاریخ بس که بخاطر این افزایش قیمتها ادم مجبوره از شصت ماه قبل نقشه بکشه. 

نه مهر هم که تولدم هستش (بزن دستو ) و ما از جمعه اش قرار پیشواز (اولش جدا نوشتم پیشواز رو دیدم وا این چرا یه طوریشه بعد درستش کردم ) بریم. جمعه با استاد قراره یه رستوران چینی شیک و پیک بریم  خودش با پسر بزرگه یه بار رفته و خیلی تعریف می کنه و قرار شد برای تولد من بریم اونجا. شنبه برو بچ میان همگی اینجا به صرف شام و کیک و کادو. شام هم فسنجون و قورمه سبزی داریم و کیک رو هم سفارش دادیم.  

یکشنبه هم که روز اصلیه دیگه خودمون جشن می گیریم که دوشنبه صبح کله سحر پرواز داریم. 

فعلا اینو علی الحساب داشته باشید تا بیام، اصلا هر کی دیر پست بزاره خره