چی تربیت کردیم واقعا

ما از این شبکه های جهانی تلویزیونی داریم

یعنی تمام شبکه های دنیا رو با استفاده از اینترنت می تونیم ببینیم 

امشب داشتیم اخبار شبکه فرانسه رو نگاه می کردیم که یه بخش خبریشون در مورد سینما بود

سینما دارها می گفتن که پخش فیلم ها رو گاها بخاطر درگیرهای حین فیلم مجبورن قطع کنن

حالا این درگیری ها یا به علت زد و خورده یا اینکه مثلا بلند بلند حرف می زنن یه طوری که انگار تو خونه و رو مبل خونشون نشستن. یا اینکه چس فیل پرت می کنن و خلاصه یه جوری درگیری ایجاد میشه. حتی یه مورد صاحب سینما رفته تذکر بده گرفتن زدنش.

بعد می گفتن ما دیگه افراد زیر ۱۶ سال رو بدون همراهی یه بزرگ سال راه نمی دیم. چون دارن باعث می شن که کسایی که سینما دوست هستند ترجیح بدن تو خونه بمونن.

و من اون لحظه برای بار چند صد هزارم چقدررررر خوشحال شدم که بچه ایی ندارم. از فکر اینکه افراد جامعه آینده رو بچه هایی تشکیل می دن که حتی بدوی ترین نکات رو خانوادشون یادشون نداده قلبم می گیره.

ما تو شرکت تو یه سالن بزرگ هستیم که بهش اپن اسپیس می گن، همون فضای باز خودمون. بعد ۴ تا در به این سالن باز میشه. خیلیییی وقتا می بینی یکی میاد تو سالن بدون این که سلام کنه یعنی دقیقاااا عین یک گاو (بیچاره گاو البته) بابا لامصب دیگه سلام کردن که از اولیه اولیه ترین نکات تربیتیه، آدم می مونه کی این آدمها رو تربیت کرده. من اکثرا بلند جوری که بشنون می گم واقعا سطح تربیت انقدر نزول پیدا کرده که یاد نگرفتن وارد یه سالن دیگه می شن سلام کنن و غالبا طرف پا به فرار می زاره. 

واقعاااا آدم متاسف میشه. این ها رو کنار با سر و صدا چیزی نوشیدن یا خوردن، با دهن پر صحبت کردن با تلفن یا فرد دیگه ایی و.... هزار تا چیز دیگه رو اضافه کنید. دیگه اینکه موقع غذا نباید سرمون عین مرغ بالا و پایین بره و باید فقط دست قاشق رو به سمت دهان ببره رو فاکتور می گیرم یا پاک کردن مرتب دهان موقع غذا خوردن. 

خدا عمر با عزت بده به پدر و مادرم و تمام والدینی که نکات اصلی تربیت فرزند رو لا به لای لوس کردنهای بیخودی از یادنبردن و نمی برن.

و من الله التوفیق

برم بخوابم من