از هفته پیش تا الان

سه شنبه صبح با به حال بدی بیدار شدم که نگوووووو

انگار که به شدت خسته بودم و کمبود خواب داشتم ولی می دونستم بدنم لو باطری داده بخاطر ورزش روز قبل  و آخر هفته شلوغ

هر جوری بود سه شنبه رو سر کردم سرکار ولی اومدیم خونه واقعا حالم بد بود، اما چاره ایی نداشتم و مجبور بودم چهارشنبه برم سرکار

همون شب هم دوستمون که همکار همسر هم هست گفت فردا خانومش می خواد ناهار بیاد محل کارشون و اگر می تونم منم برم که ۴ تایی بریم رستوران. خیلی هم دلم براشون تنگ شده بود و این شد که قرار رو گذاشتیم

چهارشنبه ناهار رفتم پیش همسر اینا. رفتیم رستوران و زود و تند و سریع ناهار خوردیم چون من باید سریع برمی گشتم بخاطر ساعت های دقیق کاریمون. ما یک ساعت ناهاری داریم که واقعا باید رعایت بشه. چون دو گروهیم، گروه اول دوازده می رن و باید راس یک برگردند تا گروه دوم بتونن برن. اینطوریه که نمیشه سرویس رو  رها کرد به امان خدا. بیست دقیقه هم زنگ تفریح داریم، یکی صبح و یکی عصر. من اون بیست دقیقه صبح رو چسبوندم به زنگ ناهار تا بتونم به موقع برم و برگردم. خوب بود خیلی،  با اینکه کوتاه بود ولی خوب بود. قرار بعدیمون رو هم گذاشتیم ۱۹ فوریه، رستوران مورد علاقه من. 

اماااااا رفتن همانا و مردن همانا. برگشتنی مجبور شدم چند جا وایستم چون واقعا نمی تونستم راه برم از خستگی. تا رسیدیم ولو شدم پشت میزم. از اونورم مهمونی رفتن اون همکار مزخرفمون بود و با اینکه همه می دونستن من نمی خوام شرکت کنم هی می اومدن می گفت بیا دیگه، بیا یه چیز کوچولو بخور. می خواستم خفشون کنما. فقط مسئولمون ۳ دفعه با قیافه گربه شرک اومد و بهم گفت. آخرشم رفتم تو آشپزخونه چایی بریزم که گیرم انداختن. دیگه یه ۱۰ دقیقه نشستم و یکم لیموناد خوردم و سریع به بهانه کار جیم شدم‌. ایییشششش خیلی ازش خوشم میاد تو جشن رفتنش هم شرکت کنم. البته که خیلیییی خوشحالم که داره می ره. چون واقعاااااا آدم رو اعصابی بود. فردا روز آخرشه پیش ما خدا رو شکر.

عصرش از دو تا مدیرهام اجازه گرفتم پنج شنبه از خونه کار کنم. چون توان رفتن و اومدن نداشتم واقعا. با این حال پنج شنبه همچنان بی حالی شدید و گلودرد داشتم. برای همین بعد از مشورت با همسر جمعه رو مرخصی گرفتم که یکم استراحت کنم. ناهار یادم نیست چی خوردیم اصلا، آهان شنیسل خوردیم. 

شنبه هم صبح رفتم حمام و آماده شدم (البته بعد از خوردن فسنجون با ترب سفید عزیزم) رفتیم خرید کردیم یکم برای خونه و بعدشم کنسرت. کنسرتش زیادی برای من مدرن بود البته. بعدش رفتیم یکی از کافه های خیلیییی معروف و نوشیدنی خوردیم و حدود ۱۲ برگشتیم خونه. 

یکشنبه صبح هم مثل همه یکشنبه ها نون پختم و صبحانه تپلی خوردیم. ناهار هم از روز قبل قورمه سبزی گذاشته بودم که همزمان با تماشای پوآروی عزیزمون خوردیم. این وسطا گیاه برگ انجیر یمون رو سر و سامان دادیم و خاک دو تا گلدون دیگرو هم عوض کردیم. 

حلوا درست کردیم به یاد مادرشوهر عزیزمممم و دایی همسر بی همتا و دوست داشتنی. خدا همه رفتگان رو بیامرزه. نفری یه زیردستی هم به خانوم همسایه و دختر مهربون طبقه ۲ دادیم. بعدم فیلم دیدم و خوابیدیم.

خیلی بهتر شده بودم این آخر هفته تا اینکه امروز دوباره در حد ۲۰ دقیقه ورزش کردم که ورزش کردن همانا و مردن دوباره همانا. دوباره نمی تونم تکون بخورم و احساس وحشتناک درد و خستگی دارم. خدا کنه تا فردا صبح بهتر شم. واقعا طبیعی نیست این حجم از خستگی فقط با بیست دقیقه ورزش. همینطوری پیش بره باید برم دکتر. تازه از امروز هم یکم رژیم بخودم دادم بلکه جمع کنم این افزایش وزن مزخرف رو.

مواظب خودتون باشید زیادددددد