درخت کریسمس کی بودم من؟

تنبلی چنان من رو در بر گرفته که نگو و نپرس

نمی دونم چرا نمیام بنویسم

دیده شده حتی می خونمتون و کامنت نمی زارم با عرض شرمندگی

بخدا نمی دونم چم شده

حالا بزارید خلاصه وار بگم همینایی که اتفاق افتاده تا دوباره بیفتم رو دور نوشتن:

- اول از همه اینکه ما فقط فردا می ریم سرکار و بعدش تعطیلیم تا ۴ ژانویه. بزن دست قشنگ رو. هوراااااا. یعنی زنده ام به امید فردا ساعت ۵ عصر که همه چی رو  وردارم پرت کنم تو اتاق و خلاص

- روز چهارشنبه صبح داشتم با غزل جونم چت می کردم خوشحال و خندان که کم کم شونه چپم شروع کرد به درد گرفتن. آقا درد به جایی رسید که من ساعت ۴ اینجا زار می زدم از درد. به دکتر زنگ زدم گفتم جهنم کرونا یه وقت بدین من بیام. که گفتن پنج شنبه سر ظهر خود دکتر باهام تماس تلفنی می گیره. به مسیولم گفتم آقا من شرایطم اینطوریه نمی تونم فردا بیام سرکار باید یه گلی به سرم بگیرم. تو همون هاگیر و واگیر درد دستم یه گندی هم تو  کار زدم که نگم دیگه. می خواستم خودم رو خفه کنم. درد و این اشتباه باعث شد اشکام عین ابر بهار بریزه. 

بیچاره همسر ترسیده بود. بعد از اینکه کارم تموم شد رفتیم با همسر یکم خرید. که البته همسر می گفت درد داری نریم، منم گفتم در هر حال که دارم این درد رو حداقل بریم خریدمون رو بکنیم. رفتیم یکم خرید کردیم و برای کریسمس استاد کادو خریدیم. یه شمع و دو تا صابون اورگانیک مخصوص صورت شد صد یورو. البته یه مارک خیلی خاصیه که پارسال هم براش از همین برند هدیه خریده بودیم. چون خیلی خوشش میاد از این برند. ولی خود بسته بندی کادو خودش اندازه خدادتومن بود خدایی انقدر که شیک و پیک بود. مبارکش باشه ایشالا.

پنج شنبه هم منتظر تماس دکتر بودم که تا یک خبری نشد و خودم زنگ زدم و منشیش گفت خیلی سرمون شلوغه گفتم والا منم دارم از درد می میرم بگید زود زنگ بزنه خواهشا. نیم ساعت بعد زنگ زد و گفت با ایمیل گواهی استعلاجی برای پنج شنبه و جمعه و نسخه داروهام رو می فرسته برام. همسر سرکار بود نسخه رو براش ایمیل کردم رفت گرفت. یکی از داروها مسکن فوق قوی و خواب آور بود، دیگه نگم تمام این چند روز رو خواب بودم. 

فقط دیروز رفتم ناخن هام رو درست کردم که الان ماشالا یه پا کاج کریسمس شدم برای خودم. بعدش رفتیم برای استاد کاج گرفتیم و یه دونه کوچولو هم برای خودمون چون امسال کریسمس که نمی ریم خونه استاد. و بلاخره جز سنت های کشوریه که توش زندگی می کنیمه. حالا هنوز تکمیل نشده آماده شد عکسش رو می زارم. فک کن پسرش برای خودش گرفته بود چون من عکسش رو تو اینستا دیده بودم ولی برای این نخریده بود. بردیم بهش دادیم درخت رو و ازش اجازه گرفتم با این که درخت تزیین نداره ما کادوش رو بزاریم زیر درخت. که می خندید و می گفت بابانویل زودتر اومده مگه. خلاصه با ماسک فقط درخت رو گذاشتیم سر جاش و کادو رو گذاشتیم زیرش و گفت خودش تزیین می کنه و اومدیم سمت خونه. 

بعد از پست قبلی، پنج شنبه اش وقت داشتیم برای انتخاب کف حمام و دستشویی. نگم که چقدرررررر استرس داشتم. وقتی رفتیم اونجا یه هاپو هم توی شو روم بود که انقدر دلبر بودددددد که کلی از استرسمون کم کرد. با کمک خانومه تمام سرامیک های کف خونه رو که طرح پارکت (چوب) هستند رو یکدست انتخاب کردیم. حتی یکی از دیوارهای حمام رو هم طرح چوب زدیم. بقیه کاشی های حمام و دستشویی ها شد سفید ولی روش یه جوری انگار یکدست نیست و رنگ روش چکه کرده. خیلی خوشم اومد.دیوار پشت آشپزخونه رو هم کاشی های مترویی سفید انتخاب کردیم. 

از همون روز چنان باری از دوشم برداشته شد که نگو. انگار یه جوری آرامش ریخت تو وجودم با گذاشتن از این مرحله. 

از همونجا هم رفتیم دم خونه دوست جان که کادو تولدش رو بدم. براش گوشواره طلا خریده بودم. هر کاری کرد نرفتیم تو. چون برادرش اینا اونجا بودند و بخاطر کرونا من می ترسم‌.

شنبه اش هم رفتیم برای آشپزخونه. بلاخره کار خودمون رو کردیم. شد مشکی با سنگ مرمر سفید کاررا. فقط لوازم برقی یکم در هم برهم شد. مثلا گاز و هود و یخچال شد سامسونگ، ماشین ظرفشویی و لباسشویی شد زیمنس، فر که با مایکروفر یکی هست شد بوش. چاره ایی نبود دیگه واقعا. 

هفته دیگه هم می ریم دوباره برای روشویی که البته همونطور که خیلی هاتون حدس زده بودید انتخابمون مدل شماره دو هستش. الان البته شماره پنجه که از اولم به دلم نبود و شماره دو دلمون رو برده. 

همینا دیگه فعلا. مواظب خودتون باشید و با تاخیر یلداتون مبارک.